Toen ik een paar jaar geleden een baan aangeboden kreeg leek me het super leuk om thuis te werken. Het zou om een paar avondjes gaan als mijn zoon op bed lag, het was leuk werk en ik kreeg er nog voor betaald ook. Inmiddels werk ik al bijna 4 jaar vanuit huis en zijn die paar uurtjes een paar dagen geworden. In de afgelopen jaren heb ik heel vaak gehoord: “wat heerlijk dat je thuis werkt, echt relax!” Ja, dat dacht ik ooit zelf ook…
Thuiswerken is zoals vrij zijn
Als je thuis werkt ben je heerlijk in je eigen omgeving. Je hebt je eigen dingen om je heen, kunt als je wilt in joggingbroek blijven zitten en je eigen tijd indelen. Tussendoor kun je dus even boodschappen doen, de hond uitlaten en een uurtje een serie kijken. Ondertussen werk je wat en aan het eind van de dag voelt het alsof je de hele dag vrij bent geweest. Heerlijk ontspannen, ik kan het iedereen aanraden. Dacht ik.
Toen ik nog maar 8 uurtjes per week thuis werkte was dit inderdaad zo, ik werkte alleen de avonden of middagen dat mijn zoon sliep en voor de rest was ik vrij. Toen het bedrijf waar ik werkte steeds meer groeide, groeide mijn werk mee en inmiddels zit ik op het dubbele qua uur. Je zou kunnen stellen dat dit twee dagen zijn, maar gezien ik de klantenservice per mail doe en klanten het liefst gelijk help is dit verdeeld over 4 a 5 dagen. Daarbij komt dat ik vorig jaar april ook nog eens op het idee kwam om voor mezelf te beginnen. Ik wilde meer inkomen genereren en het liefst bezig zijn met wat ik het liefste doe.
Thuiswerken met kinderen
Toen ik nog geen eigen bedrijf had werkte ik op het begin met mijn dochter als baby en zoon als peuter erbij. Op een gegeven moment ging me dit toch steeds zwaarder vallen, mede door de derde zwangerschap en stelde een vriendin voor dat ik haar eens naar het kinderdagverblijf zou doen. Gewoon, om te kijken of het wat was. Ze was toen 1,5 en het is achteraf gezien de beste keuze ooit geweest. Ze begon toen met 2 halve dagen per week en inmiddels zit ze er 3 dagen tijdens de schooltijden op. Want eerlijk, met haar erbij kon ik op een gegeven moment niet meer werken.
Zo zit onze zoon op school en blijft over en zij is dinsdag, donderdag en vrijdag op het kinderdagverblijf en regelmatig past mijn moeder op maandag op. Vaak merk je dat mensen denken dat je je kind lekker bij je kan houden als je thuis werkt, het scheelt opvang kosten en kinderen vermaken zichzelf toch? Helaas is dat bij onze dochter niet het geval, die vindt het geweldig om 60 keer per uur ‘mama’ te roepen en dingen te bedenken waarbij ik écht even moet helpen.
Veel productiever
Daarnaast denken heel veel mensen dus dat je thuis een stuk minder werkt en het een en al ontspannenheid is. Die illusie kan ik in ieder geval bij iedereen weghalen; dat is absoluut niet zo. Ik voel me thuis werkend veel meer verantwoordelijk en heb veel vaker het idee me aan mensen te moeten verantwoorden wat ik in die uren doe. Op kantoor liep ik geregeld om thee te halen, was ik met collega’s aan het kletsen en hadden we redelijk wat pauzes. Thuis heb ik een kan thee en een fles water bij me staan en sta ik alleen maar 1 minuut op als mijn Apple Watch dat aangeeft. Verder ben ik vooral aan het werk en lunchen doe ik achter de computer zodat ik in een ruk door kan.
Ik ben dus veel productiever als thuiswerker en doordat mensen verwachtingen van me hebben voel ik me ook heel verantwoordelijk om hen op te hoogte te houden. We zitten nu eenmaal niet bij elkaar in een ruimte, dus ik hou ze geregeld op de hoogte en gesprekken gaan vooral via mail, Messenger en WhatsApp. Helaas schieten hierdoor andere dingen er wel bij in, het huishouden heeft de laatste prioriteit en sociale contacten schieten er ook vaak bij in. Gelukkig heeft het wel als voordeel dat ik dus veel productiever ben en mijn kinderen kan ik om half 4 ophalen. Ik hoef niet om 9 uur op kantoor te zijn maar begin tussen half 9 en 9 uur met werken vanuit huis.
Helemaal niet ontspannen
Helaas heeft het thuiswerken, ondanks de voordelen die ik altijd zag, me de afgelopen weken ook met de neus op de feiten gedrukt. Ik nam steeds meer klussen aan en waar ik eerst maar vier dagen (en avonden) werkte offerde ik ook de woensdag en sommige weekenden ervoor op. Ik voelde me opgejaagd en was alleen maar met werk bezig. Regelmatig schrik ik ’s nachts nog wakker omdat ik me ergens in een droom besef dat ik nog iets moet doen. Het werk ligt thuis en gaat niet weg. Het werk is er als de kinderen thuis zijn en het werk is er als de kinderen slapen. Mijn social media leven en telefoon zijn verweven met mijn werk en mijn privé telefoonnummer is tevens mijn zakelijke telefoonnummer. Ik denk altijd dat ik wel “even tussendoor” iets kan doen terwijl ik met de kinderen bezig ben en zit zo weer 2 uur achter mijn laptop. Werk laat me niet los omdat ik me verantwoordelijk voel en klanten niet teleur wil stellen. Ik bedenk me constant hoe ik dingen kan verbeteren en zodra ik iets bedacht heb wil ik het het liefst gelijk in praktijk brengen. Ik ben onwijs dankbaar dat mijn bedrijf zo goed loop en ik daarnaast nog kan werken voor een super leuke kinderwinkel. Maar thuiswerken eist net zo goed als op kantoor werken bepaalde dingen van je, soms meer dan je lief is. Daarom probeer ik nu beter mijn grenzen te bewaken en vrije tijd echt vrije tijd te laten zijn. Natuurlijk werk ik zo hard om mijn kinderen alles te kunnen geven, maar het hetgeen waar ze het best op gedijen is aandacht.